Hospital

ermmm... nak dimulakan dgn kesedihan x?Malam semalam...abah cikgu Yan mengadu sakit..cikgu yan n adik2 urut2 abah...abah sakit bahagian belakang badan.Lpeas tu mkn ubat tahan sakit...nampak abah cikgu Yan lena tido.Lega rase hati.

Siang tadi...abah nampak ok lagi.Tengahri...cikgu Yan tido...pastu adik dtg bilik...ckp...'kak long...ayah sakit'
Cikgu tgok abah...cikgu Yan tanya abah...abah sakit kat mane? (note: panggilan cikgu Yan utk abah: abah n adik ayah, mak :mak, adik panggil ibu)

Abah jwb sakit perut n blkg badan.Kemudian abah menrintih...ya Allah, sakit...Time tu baru masuk zohor...cikgu Yan ckp...jap yan nak smyg dulu.Lepas smyg...cikgu Yan bacakan Yasin depan abah n depan air zam2 yg baru dibeli.Abis baca...cikgu Yan suapkan sesudu air zam2 kat mulut abah n sapukan dgn badan abah.Cikgu YAn tanya...abah nak gi spital ke? Abah ckp...dia bole tahan lagi...tunggu kesan ubat baru di makan tu.

Tak lama pastu...abah suh telefon Pak Ngah (abg abah).Cikgu Yan tanya lagi sekali...abah nak gi spital x? Abah ckp nak.Cikgu Yan pun bersiap.Sampai spital...doktor ckp abah kekurangan drh...tgn n muka abah nampak pucat.Tekanan drh rendah.N perut abah luka n ade drh kat najis.

Kena dok kat emergency room dlm 2 jam...tunggu keputusan drh.Dalm kul 7.15 abah naik ke wad.Cikgu Yan n adik2 tunggu di perkarangan hospital utk bebuka puasa dgn minum air n mkn kuih.Pertama kali dlm hidup bebuka betul2 depan kaunter hospital sambil tgok tv...tunggu azan.Lepas terus balik umah.Solat then mkn mknn yg dibeli.

ermm...abah n mak ade di spital ketika ni...cikgu Yan tgh type blog.Ape yg cikgu Yan nak zahirkan skrg? x terzahir.Teringat dgn post blog yg lepas...nikmatnya maut.

Cikgu Yan hanya mampu bacakan yasin utk kurangkan derita abah.Cikgu yan mohon Allah ringankan kesakitannya dan permudahkan segala urusan.

"Ya Allah ...hambamu ini hanya mampu meminta2 padaMU...hanya engkau yg tau yg terbaik utk hamba2Mu".

Jujur cikgu Yan ckp...cikgu Yan x sanggup tgok abah sakit.Tapi...cikgu Yan org penting dlm family selepas mak.Cikgu Yan kena tabah hadapi.Nak ke tak nak ke,sedih ke tak ke...cikgu Yan kena hadapi.

HAti cikgu Yan ni dah mcm nak kebal dh.Dah lama menahan kesedihan supaya jgn tewas dgn perasaan.Ni lah hakikat sebuah kehidupan.Hanya sementara, satu persinggahan,tempat mencari bekalan sebelum menuju ke tempat yg abadi.Cikgu Yan faham janji kite dgn tuhan...cikgu Yan akur.

ermmm...Subhanallah